Falowanie

Wbiegłam do falującego morza, w noc, na ślepo.
Zakołysało moją łodzią wagi i porwał mnie odpływ, wprost na kościste mielizny.
Szybko zapadłam na morską chorobę. Szara na twarzy, z poranionymi dłońmi, wyrzucałam z siebie w białą muszlę toalety, zdechłe wodorosty.

Opijałam się słoną wodą łez i dokładnie płukałam z drobinek tłuszczu. Wysączał się mi przez zęby i rozpływał wraz ze szkliwem.
W księdze pokładowej wyliczony każdy ruch ręki i nogi, tak by rachunek zawsze zgadzał się na moją niekorzyść, na minus przekreślający moje życie. Chowałam się pod jego bezpiecznym dachem.

Ryk wiatru w mojej głowie był tak potężny, że zagłuszał sygnały S.O.S. jakimi wyło moje ciało. Żaden głos nie mógł przebić jego siły, żadne wykrzyczane „wracaj”, nie mogło mnie zawrócić.
Nadymały się tylko moje policzki jak pełne żagle – najpierw z oburzenia, a potem jedynie z opuchlizny. Trzepotała do nieba poszarpana bandera włosów.
Statek widmo gonił szczęście widmo na kursie XS.

I tak dzień po dniu odpływała odpływem kanalizacyjnym radość, energia i miłość. Czas przeciekał przez szczeliny między posiłkami.
Odpływało moje życie, pozostawiając na brzegach załamania nerwowego, szkielet oplątany linami wystających żył.
Obojczyki strzelały w niebo jak wydmy, nogi jak dwie samotne latarnie morskie, odsunięte od siebie zajadle wywalczoną przestrzenią.
Tak wyrzuciło mnie na Wysp Wagi Kwalifikującej na Szpital i leżałam tam w poczuciu triumfu.
Smak zwycięstwa miał gorycz czarnej kawy. Ziarenko słodkiego piasku nie zazgrzyta tu w zębach.

Aż w końcu nocne przyciąganie światła lodówki stało się nieznośne, nie do wytrzymania. Szalały z głodu instrumenty nawigacyjne, wysiadał silnik motywacji i skończyło się paliwo silnej woli.
Zaczął się przypływ.
Wypadłam za burtę diety i topiłam się w nagle przybyłych słodkich wodach, która wlewała mi się do ust, aż do zadławienia. Puchłam kilogramami jak trup skazany na dryfowanie – od sklepu, do domu, do sklepu. Wylewałam się sama z siebie zza paska i stanika. Martwa z przerażenia.
Księżyc wszedł w fazę tycia i nic tylko wyć syreną na trwogę i pomoc.

Siedziałam potem wyłowiona wprost w gabinety lekarskie, obolała i przestraszona.
Chodzi o to by nie nałykać się wody – mówili mi. O tak. – I demonstrowali zaciśnięte usta.
Zaciskałam więc i nie oddychałam, a potem zachłystywałam się jeszcze bardziej.
Nie, nie, nie! – mówili inni – Musisz zanurzyć się bardzo głęboko, na samo dno morza przeszłości, aby tam szukać zatopionych wraków swojego dzieciństwa. Znajdowałam więc wraki, aż miałam ich całą kolekcję w gablotce z napisem „Winni”.
Ależ skąd! – słyszałam znowu – Z wichrami trzeba walczyć. Trzeba bić się z wiatrem na pięści i mocować z burzą! Nie możesz dać się ponieść prądom emocji w stronę waniliowych gór lodowych!

A ja nic z tego nie rozumiałam; najżałośniejsza pływaczka.
I wciąż targał mną odpływ i przypływ. Stawałam się większa i mniejsza i mniejsza i większa, lecz ciągle dalsza i dalsza dla świata. Na zawsze zgubiona bez mapy i kompasu.

Aż któregoś dnia zmęczyłam się bardzo i po prostu położyłam płasko na wodzie. Wtedy po raz pierwszy pomyślałam, że ja wcale nie lubię i nie chcę pływać; w ogóle mnie to nie interesuje. Nigdy wcześniej na to nie wpadłam!
Nie muszę się tego uczyć, nie muszę nurkować na samo dno, ani żeglować na rozszalałych falach. Jedyne co muszę zrobić to WYJŚĆ z wody.
Tak po prostu, jak kiedyś w nią weszłam.
Zarzucić ekspedycję do mitycznych Wysp Szczęśliwych. Szczęście jest tu i teraz, a nie gdzieś za horyzontem BMI.
Wyjść i wysuszyć się z tego absurdu, patrząc jak światło lodówki blednie, gdy wstaje brzask świadomości.

*

Jeżeli potrzebujesz wsparcia, zapraszam Cię na indywidualny mentoring ze mną 1 na 1. Więcej informacji tutaj: mentoring
Przeczytaj opowieści kobiet, które mi zaufały: Ania, Kasia, Ala, Kasia D, Paulina

Albo na kurs online. Pierwsza lekcja tutaj: Lekcja 0

Published On: 5 września, 2017Kategorie: Psychologiczna rozkminkaTagi: , , ,
ania gruszczynska wilczoglodna mentoring banner

Zobacz program, który pomoże Ci odzyskać kontrolę nad jedzeniem

Ze swoimi zaburzeniami byłaś już nawet u wróżki?
 Zobacz program, który w końcu Ci pomoże! 
Odzyskaj 100% kontroli nad jedzeniem, swoim ciałem, zdrowiem, czasem i życiem.

25 komentarzy

  1. Avatar
    Joanna 5 września, 2017 at 9:10 am - Odpowiedz

    Mmmmmmmm :) Pięknie napisane… Kawał dobrej literatury :)

  2. Avatar
    Justyna 5 września, 2017 at 11:29 am - Odpowiedz

    Bardzo wymownie napisane. Coś we mnie drgnęło….

  3. Avatar
    Sucha 5 września, 2017 at 2:58 pm - Odpowiedz

    Powinnaś zostać poetką to jest ewidentnie cudowne

    • Avatar
      Wilczo Glodna 5 września, 2017 at 5:44 pm - Odpowiedz

      Dzięki dziewczyny. Ja myślę, że poetą nie można zostać. Albo się nim jest, albo nie :) A raczej się nim bywa, w momentach natchnienia. Więc jeżeli uważacie, że to poezja, to tak, w momencie pisania, byłam poetką :) :* :*

  4. Avatar
    Milena 5 września, 2017 at 3:01 pm - Odpowiedz

    To jest naprawdę piękne!

  5. Avatar
    Patryvcja 5 września, 2017 at 4:56 pm - Odpowiedz

    Dokładnie! Powinnas pomyslec o poezji. Piekne !

  6. Avatar
    majka 5 września, 2017 at 6:54 pm - Odpowiedz

    Przepięknie napisane z prawdą w sercu i umyśle

  7. Avatar
    Ania The Wolf 6 września, 2017 at 12:14 pm - Odpowiedz

    WOW! <3

  8. Avatar
    ania 6 września, 2017 at 1:02 pm - Odpowiedz

    Właśnie stałam się 160tym studentem kursu :) i czytam wszystko co się da na tej cudownej stronie. Mam ogromną nadzieję, ze tym razem mi się uda. Pozdrawiam i trzymam za wszystkich kciuki!

  9. Avatar
    Jedzenioholik 6 września, 2017 at 7:05 pm - Odpowiedz

    Ten tekst robi wrażenie! Bardzo inteligentny i pomysłowy! Gratuluję

  10. Avatar
    NIKA 6 września, 2017 at 7:10 pm - Odpowiedz

    Pora, aby wypłynąć na brzeg…

  11. Avatar
    NIKA 6 września, 2017 at 7:16 pm - Odpowiedz

    Dzięki Ania, Twoje poprzednie posty pomogły mi zrozumieć sporo kwestii związanych z żywieniem. Potrzebowałam ich. Chyba niczego tak bardzo nie żałuję, jak tych kilku lat głodzenia się. Chciałabym to naprawić.
    Dobrze Ci idzie pisanie :) Nawet bardzo. Jestem pod wrażeniem Twojej wiedzy, zawsze to powtarzam. Może to zabrzmi śmiesznie, ale potrzebowałam takiego potwierdzenia z zewnątrz, że wolno mi jeść na poziomie 2000kcal i więcej, że moim podstawowym źródłem energii jest jedzenie, że inaczej się nie da. Staram się przyswoić sobie, że potrzebuję jedzenia do normalnego funkcjonowania, że się nie roztyję. Potrzebowałam „pozwolenia” z zewnątrz, aby móc zerwać łańcuchy.
    Dziękuję kochana.

  12. Avatar
    Kornela 7 września, 2017 at 4:56 pm - Odpowiedz

    Aniu,
    pytanie może Nie na Temat, ale po jakim czasie zaczelas słuchać swojego organizmu i jeść intuicyjnie? :)

    • Avatar
      Wilczo Glodna 8 września, 2017 at 2:41 pm - Odpowiedz

      Nagrałam filmik, gdzie odpowiadam na to pytanie! Dziękuję za inspirację! Jest na moim YouTube :*

  13. Avatar
    Magda 7 września, 2017 at 6:49 pm - Odpowiedz

    Ania, aż mi łzy stanęły w oczach. Całe szczęście, że jest happy-end. Możliwy dla każdego…

  14. Avatar
    Anna 7 września, 2017 at 10:42 pm - Odpowiedz

    Naprawdę wyjątkowy tekst. Brawo Aniu

  15. Avatar
    Ania Autentyczny Copywriting 11 września, 2017 at 8:05 pm - Odpowiedz

    To jest tak dobre, że dałabym ten tekst do redakcji w Wydawnictwie Czarne (tylko tam jeszcze prawdziwi redaktorzy – a dosłownie w kilku miejscach przydałabym mu się delikatna interwencja – dla dobra przyszłych pokoleń, ale zaraz, bo to już dalej). A potem bym to wydrukowała w podręcznikach szkolnych z przyszłości (bo w tych teraz nie warto – zamienią w makulaturę za rok). To jest tak dobry tekst, że mu to aż odbiera siłę perswazji. Bo człowiek tonie w tym języku i odpływa w swoje światy, po górach się wspina, metaforami upija. To jest moja droga literatura, kawałek prozy. Proszę napisz książkę prozatorską i go tam wsadź. Proszę napisz.

    • Avatar
      Wilczo Glodna 12 września, 2017 at 7:45 pm - Odpowiedz

      Kochana, powiem Ci że tak mnie Twój komentarz kopnął, że wyciągnęłam draft mojej pierwszej prawdziwej książki (no bo poradniki, które napisałam to nie literatura). Czytam go i zaczynam wierzyć, że mogę napisać ją do końca, że będzie miało to sens. I że może może kiedyś powiem, że jestem pisarką, a nie tylko autorką. Bardzo Ci dziękuję.

  16. Avatar
    Aga 12 września, 2017 at 8:26 pm - Odpowiedz

    Masz talent Aniu, nie wspominając o pomysłach na metafory! Gratuluje.

  17. Avatar
    owocek 14 września, 2017 at 1:43 pm - Odpowiedz

    Droga Aniu, bardzo męczy mnie jedna kwestia związana z jedzeniem, proszę Cię o radę ;) otóż, kiedy nie mam np batonów jest okej ( chodzą za mną, ale przez jakiś czas potem zapominam, no bo nie mam ich akurat w domu), ale kiedy akurat np nadaży się super okazja no to fajnie jest kupic sb np 4 bo są w promocji na kiedyś. I tutaj pojawią się problem bo jak je mam niewązne ile to czy tj 2 czy 4 czy 6 jak już zaczne z jednym, nie skończę dopóki opakowanie nie będzie puste. Czy to jest taki kolejny proces który przeminie po jakimś czasie, co radzisz mi zrobić teraz, nie kupować zrobić sobie taką dyspense na ten moment? jak długo powinnam ją trzymać ? ściskam Cię mocno i czekam na odpowiedź <3

    • Avatar
      Wilczo Glodna 14 września, 2017 at 8:13 pm - Odpowiedz

      Kochana, pisałam o tym nie raz, o zapalnikach np. Tak, nie kupuj jeżeli jesz wszystkie. Jeżeli zaczniesz odżywiać się prawdziwym jedzeniem i jeść tyle ile potrzebujesz, zobaczysz że już żadna dyspensa nie będzie potrzebna, bo ochota na batony po prostu zniknie. Teraz by mi w życiu nie przyszło do głowy by zjeść cos takiego, a kiedyś żyć nie umiałam bez Snickersów. Widzę to też u dziewczyn na moim mentoringu; ochota na słodycze znika w kilka dni. Spróbuj.

  18. Avatar
    marta 25 września, 2017 at 3:19 pm - Odpowiedz

    I’m liking it!

  19. Avatar
    Dobrochna 30 września, 2017 at 7:35 am - Odpowiedz

    Cudo.

  20. Avatar
    felix nathan 13 października, 2017 at 8:53 pm - Odpowiedz

    Pozdrowienia dla każdego, kto czytał moje zeznania, jestem śmieszny z nazwy i cieszę się być wśród testerów Dr Clifforda. Pomimo wszystkich miesięcy mój mąż wyrzucił mnie na kolejną damę, więc szczęśliwy dla mnie, że byłem online na Facebooku, gdy zobaczyłem Pani dzielącą zeznania na temat tego, jak również pomógł jej w wydobywaniu jej z powrotem, więc skontaktowałem się z nim i podzieliłem się swoimi problemami i dał mi warunki, które zrobiłem, aby wyciąć długą historię. Teraz żyję szczęśliwie z mężem. Dzięki Dr Clifford możesz skontaktować się z nim, jeśli nadal jesteś w bólu lub urazie, tak jak ja, a także rzucił kilka innych zaklęć, takich jak zaklęcie miłosne, zaklęcie ochronne, zaklęcie handlowe itd. Oto jego dane kontaktowe, whatsapp him (+ 2348139102106) lub napisz do niego e-mail: [email protected]