Jak pojemny jest rok?

Ile możesz zrobić w jeden rok? Udowodnię ci na własnym przykładzie, że całkiem sporo.
Chcę podsumować 2015, bo to wszystko co się stało jest wprost niesamowite. Muszę się czasami uszczypnąć, żeby doszło do mnie, że to wszystko prawda.

Zobaczmy:

Styczeń:
– Kończę pisać pierwszą książkę: Wilczo Głodna. jak wyjść z kompulsywnego jedzenia i nie zwariować.
– Wypisuję do wszystkich możliwych instytucji o pomoc w wydaniu książki. Bez odpowiedzi.
– Zakładam Wilczego Facebooka.

Luty:
– Nagrywam pierwsze filmiki na YouTuba
– Spotykam się z poseł Jagną Marczułajtis w sprawie interpelacji do Ministerstwa Zdrowia

Marzec:
-Za namową mojego chłopaka zakładam bloga wilczoglodna.pl. Wcześniej artykuły pisałam na facebooku.

Kwiecień:
-Ukazuje się artykuł w serwisie Na Temat,
– Przychodzi propozycja z TEDx Kraków, aby wystąpić jako prelegentka przed ponad tysięczną widownią.

Maj:
– Pojawia się artykuł w magazynie Miasto Kobiet
– Zostaje wystosowana interpelacja do Ministerstwa Zdrowia.

Czerwiec:
– Przemawiam na TEDx Kraków. Ogromne emocje. Tłumaczowi symultanicznemu załamuje się głos w słuchawkach. Podchodzi do mnie wiele osób, które same zmagają się z kompulsywnym jedzeniem.
– Dostaję propozycję napisania nowej książki od wydawnictwa SQN.

Lipiec:
– Jestem na wakacjach, ale dalej regularnie publikuję i piszę.

Sierpień:
– pojawia się artykuł w Style.pl
– Występuję w Pytaniu na Śniadanie
– Powstaje pomysł otworzenia własnych turnusów dla Wilczyc.
– Zakładam Wilczy Instagram

Wrzesień:
– Organizuję akcję „Jesteśmy głodni pomocy” na Warszawskiej ulicy.
– Podpisuje umowę na nową książkę z wydawnictwem SQN.

Październik
– Bardzo intensywny okres: Piszę dwie książki równocześnie: nową dla wydawnictwa i redaguję pierwszą książkę.
– Publikuję „Wilczo Głodna. jak wyjść z kompulsywnego jedzenia i nie zwariować.”
– Przychodzi rozczarowująca odpowiedź na interpelację od Ministerstwa Zdrowia.
– Ukazuje się Reportaż w Dzień Dobry TVN,
– Daję wykład na Uniwersytecie Jagiellońskim dla studentów psychologii i dietetyki.

Listopad:
– Kończę pisać nową książkę (premiera w Empiku 16 marca)
– Daję wywiad do magazynu „Zdrowie” oraz „Dobre Rady” (artykuły ukażą się też w marcu)
– Rozpoczynam serię „Bez Wilka” na Instagramie.

Grudzień:
-Otwieram Wilczego Snapchata (wilczoglodna)
– Piszę list otwarty do Ministra Zdrowia, który ukaże się w Wysokich Obcasach w styczniu.
– Publikuję świąteczny filmik na Facebooku, który ma 62 000 odsłon, prawie 1000 polubień i 116 udostępnień.
– Ukazuje się reportaż m.in. o moim blogu w magazynie Cogito.

Ponadto odpowiedziałam na tysiące listów, przeczytałam ponad 100 książek (w tym 73 audiobooki), napisałam 68 postów, opublikowałam 57 filmików na Youtube i zrobiłam wiele innych fajnych rzeczy, także na polu prywatnym. Za każdym razem dałam z siebie 100% wiedzy, miłości i zaangażowania.

Hmm… I znowu muszę się uszczypnąć. Tyle można zrobić tylko przez jeden rok? Więc gdzie ja byłam przez całe swoje życie?
Wszystko to uświadamia mi, jakie ogromne pokłady energii marnowałam chorując na bulimię. To było jak wjechanie nowiusieńkim mercedesem mojego umysłu w błoto po pas.
Koła kręciły się na jałowym biegu, a mój samochód tylko głębiej zanurzał się w szambo.
Ale udało mi się posprzątać mój bajzel i wyjechać na prostą.
Sorry, wystrzelić w kosmos.

Ty masz dokładnie tyle samo czasu i energii co ja.
Właśnie otwiera się przed tobą nowa, czysta karta. Jak chcesz ją zapisać?
Podzielisz się swoimi planami z Wilczym stadem?

Pamiętaj: Możesz osiągnąć wszystko. Absolutnie wszystko.