Głód nie tuczy.

Jedna prosta zasada, a właściwie dwie.

   1.To co jemy gdy jesteśmy głodni nie tuczy.

   2.Tyjemy, gdy jemy, nie czując głodu.

To dwa pierwsze przykazania żywieniowe doktora Zermatiego, popularnego we Francji dietetyka.
Na tym mój post mógłby się zakończyć, ale niech będzie, że dodam swoje trzy grosze.

Domyślam się, że masz w swojej głowie całą listę tego co wolno i nie wolno. O tym pisałam już wcześniej: Dietetycznie albo wcale! Krępuje cię to jak pancerz.
A zasady gry są o wiele prostsze.

Tyjemy, dlatego, że próbujemy się odchudzać.

Czyli nie słuchamy tego, co mówi nam organizm i sztucznie staramy się sterować naszymi popędami!
W naszym Wilczym przypadku, przybrało to forme patologiczną, ale każdy kto walczy ze swoim ciałem może wypisać sobie to motto wołami na lodówce.
Zaczyna się, jak wiemy, zazwyczaj niewinnie; od stopniowego uzależnienia.
Jakiś problem – słodycze na pocieszenie,  nuda- szukamy rozrywki w lodówce. A potem już idzie!
Często nie pamiętamy nawet, jak to jest słuchać swojego ciała, bo nasze uzaleznienie zaczęło się już w dzieciństwie. Tak było u mnie.
W moim domu, jedzenie pełniło funkcje przyjaciela i niańki. Każdy życiowy problem był zajadany, a warstwa tłuszczyku służyła moim bliskim, jako kombinezon ochronny przed światem; nie wyszło mi, bo jestem gruba, nie spróbuję, bo jestem gruba. Jestem gruba, bo jest mi smutno i się pocieszam, a pocieszam się bo jestem gruba.
I tak w kółko.
Taki model przejęłam z domu, więc już w bardzo młodym wieku straciłam kontakt ze swoim ciałem.

Dlatego teraz głoszę wszem i wobec;
rozpraw się ze swoimi zyciowymi problemami, staw im czoło, a nie przykrywaj ich jedzeniem. Proste? Tak. Łatwe? Nie. Konieczne? Absolutnie!

A co jeżeli jestem już uzależniona?
No cóż, daj sobie czas. Ucz się słuchać ciała, a nie nałogu. Bo za każdym razem gdy dajemy posłuch ciału a nie chorym myślom, jesteśmy bliżej rozwiązania.
Oczywiście nie stanie się to z dnia na dzień. Nasz organizm musi dojść do równowagi. Trzeba go odtruć po latach jedzenia chemii i cukru. Jak? Zaprzestając jedzenia chemi i cukru.
Trzeba poświęcić mu swoją uwagę i miłość.
Po jakimś czasie wraca poczucie smaku, któremu obcy jest glutaminian sodu, a co najważniejsze wraca czyste, regularne uczucie głodu. I to jest najlepsza przyprawa! Wszystko smakuje tak wspaniale, gdy jesteśmy głodni.
Dajcie mu dojść do głosu. Niech sobie zaburczały w brzuchu raz i drugi. A co!
„Mały głód” to nie potwór, którego trzeba unicestwiać od razu słodkim serkiem.
A Większy Głód też nie przychodzi po to, żeby cię zabić. Wystarczy rzucić mu krótkie; a sio! I zjeść pyszny, prosty posiłek.

Więc cała prawda do której dochodziłam latami (!), zawiera sie w tych właśnie dwóch prostych zdaniach.
To co jemy gdy jesteśmy głodni nie tuczy. Tyjemy, gdy jemy nie czując głodu.
No bo kto jest największym autorytetem w sprawach diety? Nasze ciało!
Co dało mi takie podejście? Szczupłą sylwetkę i czystą głowę. Mogę zajmować się całym moim życiem, bez martwienia się, że połączyłam tłuszcze z węglowodanami, czy inne takie głupoty.

A tutaj prezentuję resztę dekalogu doktora Zermatiego:

• Równowagę żywieniową osiąga się długoterminowo, a nie w ciągu jednego dnia, ani nawet tygodnia.
• Nie jestem odpowiedzialna za fakt bycia grubą, tak samo, jak nie odpowiadam za to, że jestem niska, jestem krótkowidzem lub się jąkam.
• Nie stanę się bardziej sympatyczna, jeśli schudnę.
• W dziewięciu przypadkach na dziesięć to lęk przed ponownym przytyciem powoduje przytycie.
• Moja wartość jako człowieka nie zależy od liczby, którą pokazuje waga.
• Jedyne, co należy zrobić po przejedzeniu się, to zaczekać z jedzeniem na ponowne wystąpienie głodu, bez obciążania się winą za przeżytą przyjemność.
• Jedzenie, gdy nie jest się głodnym, jest równie idiotyczne, jak ładowanie już naładowanej baterii do telefonu.
• Można schudnąć, jedząc codziennie czekoladę lub inny pokarm uważany za „zakazany”.

Co sądzicie? Zgadzacie się? Czy takie podejście sprawdza się także w przypadku Wilczyc i Kompulsywnych?

Edit z 2020: Wiele z moich przekonań przedstawionych we wcześniejszych postach, zostało zweryfikowanych przez czas. To przykład jednego z nich. Czytaj nowsze wpisy, by dowiedzieć się jak ewoluowały moje poglądy wraz z wiekiem i doświadczeniem.