Głód ekstremalny FAQ

Oto pytania, które najczęściej dostaję od moich podopiecznych i czytelniczek z extreme hunger. Jeżeli też właśnie go doświadczasz, lub wiesz, że niebawem będziesz musiała się z nim zmierzyć, ten post jest właśnie dla Ciebie.

Czym się różni głód ekstremalny od kompulsywnego objadania?

Czy ja aby nie zaczynam się kompulsywnie objadać pod przykrywką jakiegoś „głodu”? To jest absolutne pytanie numer jeden i największy strach każdej osoby, która przez to przechodzi.
Odpowiedź na nie jest prosta. Jeżeli masz niedowagę*, to nieważne jak bardzo się objadasz, ile słodyczy dzisiaj zjadłaś i ile razy byłaś w kuchni – nie doświadczasz tak zwanych „kompulsów”. To jest naturalna, fizjologiczna potrzeba Twojego ciała.

*Uwaga; niedowaga może być nawet wtedy, gdy masz teoretycznie prawidłowe BMI! Nie sugeruj się tym wyznacznikiem, bo on pokazuje także skrajne wartości normy. Jeżeli nie jesteś z natury drobna, najniższe BMI wcale nie będzie Twoją odpowiednią wagą! Na przykład ja mam 164 cm wzrostu i gdybym ważyła 50 kg, teoretycznie wciąż mieściłabym się w granicach normy (BMI 18,59). Jednak z doświadczenia wiem, że poniżej wagi 52 kg zaczynam mieć problemy z regularną miesiączką, poziomem energii i samopoczuciem.

Drugim wyznacznikiem odróżniającym kompuls od EH jest… obecność głodu. W pierwszym przypadku głód nie gra tutaj roli, albo nawet wcale nie występuje. Objadasz się, by pozbyć się natrętnych myśli o jedzeniu, a nie dlatego, że organizm potrzebuje dożywienia. Wciskasz w siebie, choć nie czujesz już ani smaku, ani ochoty na to co jesz. Po prostu Twój umysł mówi Ci, że MUSISZ to zrobić. Ty mu zaś wierzysz i to robisz. Jeżeli coś wybije Cię z tego stanu (np. telefon), potrafisz zapomnieć o jedzeniu. Wtedy kończy się kompulsja i wraca zdrowy rozsądek. Przy głodzie ekstremalnym, nie ma takiej opcji. Cokolwiek się nie dzieje, ty nadal czujesz, że musisz coś zjeść.

Głodu ekstremalnego nie da się zaspokoić przez długi czas. Jesz i jesz i jesz i ciągle Ci mało. Kompuls zaś wreszcie się skończy, na przykład kiedy wykonasz swój rytuał (zjedzenie wszystkiego co kupiłaś, weekend obżarstwa, zwymiotowanie – ni mniej, ni więcej – 3 razy) albo gdy fizycznie nie będziesz miała już na to miejsca. Wtedy na jakiś czas będzie spokój. Od EH nie ma ucieczki, póki się nie skończy.

Czy ekstremalny głód może jednak przekształcić się w kompulsy i bulimię?

Tak, jeżeli zaczniesz z nim walczyć; kompensować zjedzone kalorie czy w inny sposób poprawiać Matkę Naturę. Ja właśnie w ten sposób wpadłam w bulimię. Jeżeli zaś dasz mu zrobić swoje, on się w końcu skończy i nie zostanie po nim śladu.

Dlaczego ciągle mam ochotę na słodycze? Czy tak będzie już zawsze?

Masz ochotę na słodycze, bo mądre ciało wie, że tam jest najwięcej szybko dostępnej energii. Raczej mało kto (czytaj: nikt), rzuca się na brokuły podczas głodu ekstremalnego. Organizm jest bardzo wydajny i nie będzie tracił czas na trawienie takich rzeczy, jak może w tym czasie zdobyć coś bardziej opłacalnego energetycznie.

Jeżeli boisz się, że jesz za dużo słodyczy i może nie tędy droga, najpierw zjedz porządny, wartościowy obiad, a dopiero potem popraw go deserem. Niech Twoje ciało wie, że czasy restrykcji skończyły się na dobre. Daj mu przejąć stery.

Czy będę tyć w nieskończoność? Kiedy się to skończy?

Kiedy wrócisz do swojej naturalnej, genetycznie zapisanej wagi z… małą nadwyżką. Ta nadwyżka jest zupełnie naturalna i stopnieje sama z siebie za jakiś czas. Błagam, nie próbuj jej zrzucać! EH uderzy wtedy ze zdwojoną siłą i zafunduje Ci jeszcze większą nadwyżkę. Z ekstremalnym głodem się NIE WALCZY. Ten kto z nim walczy może dorobić się nie tylko zaburzeń odżywiania, ale także nadwagi lub otyłości.

Co z tempem tycia? Ile kilogramów na plus w miesiącu jest ok?

Moja podopieczna (także z dużą niedowagą), martwiła się ostatnio, że przytyła 2 kg w 14 dni. Czy to nie za szybko? Nie, to jest za wolno. Jeżeli przybierasz tak wolno, to znaczy, że jeszcze nie dałaś EH w pełni zaistnieć i ciągle próbujesz go kontrolować. Normą będzie raczej przytycie 7-15 kg w miesiąc. Pamiętaj, że część tej wagi to woda.

Miej także na uwadze, że nie zalewasz się po prostu tłuszczem. Odbudowujesz wszystkie tkanki: mięśnie (w tym mięsień sercowy, który skurczył się o 10% w trakcie głodzenia), krew, kości itd. Stąd ten wzrost wagi.

Co jest wyznacznikiem, że osiągnęłam już swoją wagę?

Pierwszym przystankiem w drodze do zdrowia będzie odzyskanie miesiączki. To jednak nie przystanek końcowy! Jeszcze trochę przed Tobą, ale już niebawem przekonasz się, że głód powoli odpuszcza.

Głód ekstremalny może przybierać na sile?

Tak też może się stać; głód będzie się rozkręcał. Jego przebieg wygląda często jak krzywa dzwonu; na początku łagodnie, potem coraz więcej, aż do punktu kulminacyjnego (powrotu miesiączki), a potem już spokojniej. Cokolwiek się nie dzieje; jest ok. Zaufaj swojemu ciału.

Dlaczego ciągle jestem zmęczona i nic mi się nie chcę?

Ponieważ ciało regeneruje się i oszczędza energię. Pisałam o tym więcej tu.

Pocę się jak szczur (zwłaszcza w nocy), puchnę i mam brzuch jak kobieta w ciąży. Czy to normalne?

Tak. Do tego możesz mieć wahania nastroju, gazy, wzdęcia i inne tego typu atrakcje. Wytrzymaj dziewczyno! Odbębnisz to raz i będzie z głowy.

A co jak rozciągnę sobie żołądek lub przyzwyczaję się do jedzenia za dużo?

To niemożliwe. Po prostu, kiedy organizm się odżywi, wróci do stanu normalności. On jest mądry i nie ma żadnego interesu w tym, żeby do końca życia domagać się zawyżonych porcji jedzenia. On nie chce być otyły i chory.
A rozciągnięty żołądek się skurczy, spokojnie.

Czy da się uniknąć ekstremalnego głodu?

Nie nie nie nie nie. Zapomnij o tym. Jeżeli dorobiłaś się niedowagi, to masz go jak w banku. Ale to dobrze, kochana. Gdyby nie on, wychodzenie z niedowagi trwałoby 3 lata, a na to chyba szkoda Ci czasu.

*

Inne pomocne artykuły o głodzie ekstremalnym: Eksperyment w Minnesocie, Głód ekstremalny, Kiedy skończy się głód ekstremalny, Zmęczenie podczas głodu ekstremalnego. 

Jeżeli zaś potrzebujesz indywidualnego podejścia, zapraszam do mnie na mentoring.