Tycie i głosy

Ostatnio dostałam taki komentarz:

U mnie też leci miesiąc za miesiącem „na czysto” czasami nawet skubnę zapalnik i…tragedii nie ma, myśli o zapychaniu się na maksa praktycznie nie przychodzą choć czasem zechce się czegoś „niezdrowego”, ale wtedy jem. Po głowie czasem krążą myśli ” ty grubasko co zrobiłaś? Po co Ci był ten batonik?”, ale szybko je zwalczam. Piękne jest nie pochylanie się nad kiblem, ale nie wszystko jest też tak bardzo kolorowe. Jedzenie pełnowartościowych posiłków sprawiło, że choć minęło już ponad pół roku waga wzrosła i… zrzucenie nawet 1kg graniczy z cudem. To boli, zwłaszcza dla kogoś kto intensywnie ćwiczy. Boję się jeść i boję się nie jeść. Taki mam etap. Oczywiście bez ataków życie stało się dużo bardziej satysfakcjonujące, ale za ciasne spodnie doprowadzają mnie do szału. Ne czuję się dobrze ze swoim wyglądem. Boję się, że znów zacznę się odchudzać.
Justyna

Są w nim interesujące rzeczy, dlatego postanowiłam odpowiedzieć na niego publicznie. Zacznijmy od końca:

1. Tycie po wyjściu z bulimii.

Generalnie jest to mit, że żeby wyjść z ED trzeba utyć. Ja na stałe zrzuciłam 7 kg, kiedy zaczęłam normalnie jeść.
Wyglądam teraz tak, jak zostałam zaprojektowana przez moje geny, czyli po prostu dobrze. Nie mam ani kaloryfera na brzuchu, ani nie jestem chuda, ani „przy kości”. Jestem normalnie, zwyczajnie szczupła.
Widzę to u większości moich podopiecznych; waga spada kiedy przestają się objadać i wymiotować. (Przeczytaj artykuły w których odniosłam się do tego, jak efektywne jest przeczyszczanie się)

Wyjątki od tej reguły:

Niedowaga
Jeżeli ją masz, powyższe prawdy Cię nie dotyczą. Przytyjesz do swojej prawidłowej wagi, ponieważ organizm nigdy na dłuższą metę nie zgodzi się żyć w niedowadze. ALE to wcale nie znaczy, że obrośniesz tłuszczem!
Jeżeli jesteś za chuda, oznacza to, że zjadłaś głównie swoje mięśnie i inne tkanki. Właśnie je organizm zacznie odbudowywać w pierwszej kolejności, nie zaś tłuszcz, który jest przecież zapasem.
Wyobraź sobie swoje ciało jako głodnego człowieka. Co zrobi najpierw, gdy dorwie się do jedzenia? Posili się, by nie paść z nóg, czy zacznie układać jedzenie w spiżarce?
Oczywiście tkanka tłuszczowa też zostanie odbudowana, ale bez przesady.

Puchnięcie
Na samym początku, przy wychodzeniu z bulimii i restrykcji (!) możemy spuchnąć. Organizm zaczyna wytwarzać enzymy trawienne, których wcześniej było tyle co kot napłakał, a to powoduje gromadzenie się wody w przestrzeniach międzykomórkowych. (Pisałam o tym tu). Tak, wiem to nie fair, ale tak jest. Spuchniesz, organizm się zregeneruje i dopiero potem puści wodę. Cierpliwości, bo i tak tego nie przeskoczysz.

Zatrzymanie metabolizmu
Podejrzewam, że to przypadek autorki komentarza. Jeżeli jesz za mało i ćwiczysz za dużo, dla organizmu jest to dokładnie taka sama sytuacja jak głodzenie się. Ba! Jest jeszcze gorzej; bo nie dość, że jedzenia jest za mało to jeszcze cały czas wytwarzany jest hormon stresu spowalniający przemianę materii i doprowadzający do otyłości brzusznej.
Przecież dla organizmu intensywny bieg – na przykład – oznacza mniej więcej coś takiego: Goni mnie drapieżnik! Ratunku!
Nasze ciało na poziomie czysto fizycznym jest ciągle na etapie człowieka jaskiniowego (lub zwierzęcia, jak kto woli), dla którego każdy wysiłek oznacza kłopoty.
A jeżeli masz i kłopoty i do tego nie ma jedzenia to ciało dochodzi do jednego słusznego wniosku: Spowolnić wszelkie czynności życiowe i nie zmarnować ani jednej kalorii, bo nie wiadomo jak długo kryzys jeszcze potrwa.
Ciało po prostu jest mądre i nie zamierza „strzelić sobie w kolano” pozbywając się tłuszczu w czasach niedoboru.

2. „Grubasko, co Ty zrobiłaś?”

A teraz powtórka z polskiego: Określ osobę w jakiej sformułowana jest ta wypowiedź.
Las rąk! Dziękujemy.
Tak, to II osoba liczby pojedynczej.
Co to oznacza? To, że jest to komunikat z „zewnątrz” przekazany Tobie. Czyj? Wadliwie zaprogramowanego gadziego mózgu, który z automatu stara się podtrzymać nasz nałóg. (Jak to się wszystko stało, przeczytaj tu)
Przecież gdybyś to TY mówiła to do siebie, brzmiałoby to tak: „Co ja zrobiłam? Jestem grubaską”
Powiedz szczerze, praktycznie nigdy tak do siebie nie mówisz, prawda? Dlaczego? Bo Ty wiesz, że nie jesteś grubaską i nic złego nie zrobiłaś. To „wilk” próbuje Ci to wmówić. Nie słuchaj go.
W ogóle nie słuchaj żadnych treści przekazanych w II osobie liczby pojedynczej lub I osobie liczby mnogiej (Co my zrobiłyśmy). To są zazwyczaj komunikaty niezgodne z tym kim jesteś Ty i czego chcesz.
„No nażryj się, no zjedz.” Kto chce żreć? Ty? No przecież najbardziej na świecie pragniesz PRZESTAĆ żreć!
Masz rozdwojenie jaźni? W pewnym sensie tak, ale nie do końca, bo ten głos nie jest twoją jaźnią, a Twoim nałogiem.
Co z nim zrobić pisałam tu.

3. Jeżeli konsekwentnie jesz, bez głodzenia się i pomijania posiłków, myśl o tym by się objadać znika.

Wiele moich dziewczyn na mentoringu wręcz nie wierzy w to, czego doświadcza. Już praktycznie od pierwszego dnia znika chęć na słodycze, podjadanie i skubanie. Po prostu zostaje to zastąpione przez normalne, regularne posiłki.
Spróbuj a stanie się z Tobą to co opisuję w punkcie pierwszym; wyjdziesz z bulimii i schudniesz – jeżeli masz coś do zrzucenia, oczywiście.